For this Day:
A Tribute to Dr. A.P.J. Abdul Kalam
Last Day:
What I will be remembered for.. my memory of the last day with the great Kalam sir...
It has been eight hours since we last talked – sleep eludes me and memories keep flushing down, sometimes as tears.
Our day, 27th July, began at 12 noon, when we took our seats in the flight to Guhawati. Dr. Kalam was 1A and I was IC. He was wearing a dark colored "Kalam suit", and I started off complimenting, "Nice color!" Little did I know this was going to be the last color I will see on him.
Long, 2.5 hours of flying in the monsoon weather. I hate turbulence, and he had mastered over them. Whenever he would see me go cold in shaking plane, he would just pull down the window pane and say, "Now you don't see any fear!".
That was followed by another 2.5 hours of car drive to IIM Shillong. For these two legged trip of five hours we talked, discussed and debated. These were amongst hundreds of the long flights and longer drives we have been together over the last six years.
As each of them, this was as special too. Three incidents/discussions in particular will be "lasting memories of our last trip".
First, Dr. Kalam was absolutely worried about the attacks in Punjab. The loss of innocent lives left him filledwith sorrow. The topic of lecture at IIM Shillong was "Creating a Livable Planet Earth". He related the incident to the topic and said, "it seems the man made forces are as big a threat to the livability of earth as pollution". We discussed on how, if this trend of violence, pollution and reckless human action continues we will forced to leave earth. "Thirty years, at this rate, maybe", he said. "You guys must do something about it… it is going to be your future world"
Our second discussion was more of National. For the past two days, Dr.Kalam was worried that time and again Parliament, the supreme institution of democracy, was dysfunctional. He said, "I have seen two different governments in my tenure. I have seen more after that. This disruption just keeps happening. It is not right. I really need to find out a way to ensure that the parliament works on developmental politics."
He then asked me to prepare a surprise assignment question for the students at IIM Shillong, which he would give them only at the end of the lecture. He wanted to them to "suggest three innovative ways to make the Parliament more productive and vibrant."
Then, after a while he returned on it. "But how can ask them to give solutions if I don't have any myself?".
For the next one hour, we thwarted options after options, who come up with his recommendation over the issue. We wanted to include this discussion in our upcoming book, "Advantage India".
Third, was an experience from the beauty of his humility. We were in a convoy of 6-7 cars. Dr.Kalam and I were in the second car. Ahead us was an open gypsy with three soldiers in it. Two of them were sitting on either side and one lean guy was standing atop, holding his gun. One hour into the road journey, Dr.Kalam said, "Why is he standing? He will get tired. This is like punishment. Can you ask a wireless message to given that he may sit?"
I had to convince him, he has been probably instructed to keep standing for better security. He did not relent. We tried radio messaging, that did not work. For the next 1.5 hours of the journey, he reminded me thrice to see if I can hand signal him to sit down. Finally, realizing there is little we can do – he told me, "I want to meet him and thank him".
Later, when we landed in IIM Shillong, I went inquiring through security people and got hold of the standing guy. I took him inside and Dr.Kalam greeted him. He shook his hand, said thank you buddy, "Are you tired? Would you like something to eat? I am sorry you had to stand so long because of me". The young lean guard, draped in black cloth, was surprised at the treatment. He lost words, just said, "Sir, aapkeliye to 6 ghantebhi khaderahenge".
After this, we went to the lecture hall. He did not want to be late for the lecture. "Students should never be made to wait", he always said.
I quickly set up his mike, briefed on final lecture and took position on the computers. As I pinned his mike, he smiled and said, "Funny guy! Are you doing well?"
'Funny guy', when said by Kalam could mean a variety of things, depending on the tone and your own assessment. It could mean, you have done well, you have messed up something, you should listen to him or just that you have been plain naïve or he was just being jovial. Over six years I had learnt to interpret Funny Guy like the back of my palm. This time it was the last case.
"Funny guy! Are you doing well?" he said. I smiled back, "Yes". Those were the last words he said. Two minutes into the speech, sitting behind him, I heard a long pause after completing one sentence. I looked at him, he fell down.
We picked him up. As the doctor rushed, we tried whatever we could. I will never forget the look in his three-quarter closed eyes and I held his head with one hand and tried reviving with whatever I could. His hands clenched, curled onto my finger. There was stillness on his face and those wise eyes were motionlessly radiating wisdom.
He never said a word.
He did not show pain, only purpose was visible.
In five minutes we were in the nearest hospital. In another few minutes they indicated the missile man had flown away, forever.
I touched his feet, one last time. 'Adieu old friend!' Grand mentor! See you in my thoughts and meet in the next birth.
As turned back, a closet of thoughts opened.
Often he would ask me, "You are young, decide what will like to be remembered for?"
I kept thinking of new impressive answers, till one day I gave up and resorted to tit-for-tat. I asked him back, "First you tell me, what will you like to be remembered for? President, Scientist, Writer, Missile man, India 2020, Target 3 billion…. What?"
I thought I had made the question easier by giving options, but he sprang on me a surprise. "Teacher", he said.
Then something he said two weeks back when we were discussing about his missile time friends. He said, "Children need to take care of their parents. It is sad that sometimes this is not happening". He paused and said, "Two things. Elders must also do. Never leave wealth at your deathbed – that leaves a fighting family. Second, one is blessed is one can die working, standing tall without any long drawn ailing. Goodbyes should be short, really short".
Today, I look back – he took the final journey, teaching, what he always wanted to be remembered doing. And, till his final moment he was standing, working and lecturing. He left us, as a great teacher, standing tall. He leaves the world with nothing accumulated in his account but loads of wishes and love of people. He was a successful, even in his end.
Will miss all the lunches and dinners we had together, will miss all the times you surprised me with your humility and startled me with your curiosity, will miss the lessons of life you taught in action and words, will miss our struggles to race to make into flights, our trips, our long debates. You gave me dreams, you showed me dreams need to be impossible, for anything else is a compromise to my own ability.
The man is gone, the mission lives on. Long live Kalam.
Your indebted student,
Srijan Pal Singh
@APJAbdulKalam
R.I.P. Dr.APJ Abdul Kalam
#ராக்கெட்நாயகன்
#MissleManofIndia
#Vision2020
Thought for Today
-Bobbie Gentry, singer and songwriter (b. 27 Jul 1944)
A Thought for Today
"One is never afraid of the unknown; one is afraid of the known coming to an end."
- Jiddu Krishnamurti
Thought for Today
"I, for one, thoroughly believe that no power in the universe can withhold from anyone anything they really deserve."
- Swami Vivekananda
Thirukural : Passappuruparuvaral - e
சாயலும் நாணும் அவர்கொண்டார் கைம்மாறா
நோயும் பசலையும் தந்து.
மு.வ. உரை:
காம நோயையும் பசலை நிறத்தையும் எனக்குக் கைம்மாறாக கொடுத்து விட்டு, என் சாயலையும் நாணத்தையும் அவர் என்னிடமிருந்து பெற்றுக் கொண்டார்.
கலைஞர் உரை:
காதல் நோயையும், பசலை நிறத்தையும் கைம்மாறாகக் கொடுத்து விட்டு அவர் என் அழகையும், நாணத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு பிரிந்து சென்று விட்டார்.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
அவர் என்னைப் பிரிகிறபோதே உள்ளத் துன்பத்தையும் பசலையையும் எனக்குக் கொடுத்துவிட்டு அவற்றுக்கு ஈடாக என் அழகையும் வெட்கத்தையம் கொண்டு போய்விட்டார்.
Explanation:
He has taken (away) my beauty and modesty, and given me instead disease and sallowness.
Thirukural : Pasappuruparuvaral -2
அவர்தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்தென்
மேனிமேல் ஊரும் பசப்பு.
மு.வ. உரை:
அந்தக் காதலர் உண்டாக்கினார் என்னும் பெருமிதத்தோடு இந்தப் பசலை நிறம் என்னுடைய மேனிமேல் ஏறி ஊர்ந்து பரவி வருகிறது.
கலைஞர் உரை:
பிரிவு காரணமாகக் காதலர் உண்டாக்கினார் எனும் பெருமிதம் பொங்கிடப் பசலை நிறம் என் உடலில் ஏறி ஊர்ந்து பரவுகின்றது!
சாலமன் பாப்பையா உரை:
இந்தப் பசலை அவர் எனக்குத் தந்தது என்னும் பெருமையினால் என் மேனி எங்கும் படருகின்றன.
Translation:
'He gave': this sickly hue thus proudly speaks, Then climbs, and all my frame its chariot makes.
Explanation:
Sallowness, as if proud of having been caused by him, would now ride on my person.
Thought for Today
"If it is not right do not do it; if it is not true do not say it."
- Marcus Aurelius
A Thought for Today
"One ought to hold on to one's heart; for if one lets it go, one soon loses control of the head too."
- Friedrich Nietzsche
Thirukural : Pasappuruparuvaral - 1
நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்தவென்
பண்பியார்க்கு உரைக்கோ பிற.
மு.வ. உரை:
விரும்பிய காதலர்க்கு அன்று பிரிவை உடன்பட்டேன்; பிரிந்தபின் பசலை உற்ற என் தன்மையை வேறு யார்க்குச் சென்று சொல்வேன்?
கலைஞர் உரை:
என்னைப் பிரிந்து செல்வதற்கு என் காதலர்க்கு ஒப்புதல் அளித்துவிட்டேன்; ஆனால், இப்போது பிரிவுத் துன்பத்தால் என்னுடலில் பசலை படர்வதை, யாரிடம் போய்ச் சொல்வேன்?
சாலமன் பாப்பையா உரை:
என்னை விரும்பிய என்னவர் பிரியச் சம்மதித்த நான், அவர் பிரிவைத் தாங்காமல் பசலை கொண்ட என் மேனியின் இயல்பை யாரிடம் போய்ச் சொல்வேன்?
Translation:
I willed my lover absent should remain; Of pining's sickly hue to whom shall I complain?
Explanation:
I who (then) consented to the absence of my loving lord, to whom can I (now) relate the fact of my having turned sallow.
Thirukural : Kanviduppazhithal - 10
மறைபெறல் ஊரார்க்கு அரிதன்றால் எம்போல்
அறைபறை கண்ணார் அகத்து.
மு.வ. உரை:
அறையப்படும் பறைபோல் துன்பத்தை வெளிப்படுத்தும் கண்களை உடைய எம்மைப் போன்றவரிடத்தில் மறைபொருளான செய்தியை அறிதல் ஊரார்க்கு அரிது அன்று.
கலைஞர் உரை:
காதல் வேதனையைப் பறைசாற்றிக் காட்டிக் கொடுக்க எம் கண்களேயிருக்கும்போது, யாம் மறைப்பதை அறிந்து கொள்வது ஊரார்க்குக் கடினமல்ல.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
அடிக்கப்படும் பறைபோன்று மனத்துள் இருப்பதை அழுது வெளியே காட்டிவிடும் எம்போன்ற பெண்களின் ரகசியத்தை அறிந்து கொள்வது இவ்வூரில் இருப்பவர்க்கு எளிது.
Translation:
It is not hard for all the town the knowledge to obtain, When eyes, as mine, like beaten tambours, make the mystery plain.
Explanation:
It is not difficult for the people of this place to understand the secret of those whose eyes, like mine, are as it were beaten drums.
Thought for Today
"I have noticed that nothing I have never said ever did me any harm."
- Calvin Coolidge
Thought for Today
- Arthur C. Nielsen
Thirukural : Kanviduppazhithal - 9
வாராக்கால் துஞ்சா வரின்துஞ்சா ஆயிடை
ஆரஞர் உற்றன கண்.
மு.வ. உரை:
காதலர் வாராவிட்டால் தூங்குவதில்லை; வந்தாலும் தூங்குவதில்லை; இவற்றுக்கிடையே என் கண்கள் மிக்க துன்பத்தை அடைந்தன.
கலைஞர் உரை:
இன்னும் வரவில்லையே என்பதாலும் தூங்குவதில்லை; வந்துவிட்டாலும் பிறகு தூங்குவதில்லை. இப்படியொரு துன்பத்தை அனுபவிப்பவை காதலர்களின் கண்களாகத் தானே இருக்க முடியும்?
சாலமன் பாப்பையா உரை:
அவர் வராதபோது வரவை எதிர்பார்த்துத் தூங்குவதில்லை. வந்தபோதோ, எப்போது பிரிவாரோ என்று அஞ்சி தூங்குவதில்லை; இரண்டு வழியிலும் என் கண்களுக்குத் தூங்க முடியாத துன்பந்தான்.
Translation:
When he comes not, all slumber flies; no sleep when he is there; Thus every way my eyes have troubles hard to bear.
Explanation:
When he is away they do not sleep; when he is present they do not sleep; in either case, mine eyes endure unbearable agony.
A THOUGHT FOR TODAY
-Rembrandt, painter and etcher (15 Jul 1606-1669)
Thirukural : Kanviduppazhithal - 8
பேணாது பெட்டார் உளர்மன்னோ மற்றவர்க்
காணாது அமைவில கண்.
மு.வ. உரை:
உள்ளத்தால் விரும்பாமலே சொல்லளவில் விரும்பிப் பழகியவர் ஒருவர் இருக்கின்றார்; அவரைக் காணாமல் கண்கள் அமைதியுறவில்லை.
கலைஞர் உரை:
என்னை அரவணைக்கும் எண்ணமின்றிக் காதலித்த ஒருவர் இருக்கின்றனர்; அவரைக் காணாமல் என் கண்களுக்கு அமைதியில்லையே!
சாலமன் பாப்பையா உரை:
உள்ளத்தால் என்னை விரும்பாமல் வாயால் மட்டுமே விரும்பியவர் நன்றாக இருக்கட்டும்; ஆனால், அவரைக் காண முடியாமல் என் கண்கள் தூங்காமல் இருக்கின்றன.!
Translation:
Who loved me once, nonloving now doth here remain; Not seeing him, my eye no rest can gain.
Explanation:
He is indeed here who loved me with his lips but not with his heart but mine eyes suffer from not seeing him.
Thought for Today
"Time is really the only capital that any human being has and the thing that he can least afford to waste or lose"
- Thomas A. Edison
A Thought for Today
"Anything that makes weak - physically, intellectually and spiritually, reject it as poison."
- Swami Sivananda
Thought for Today
"No other investment yields as great a return as the investment in education. An educated workforce is the foundation of every community and the future of every economy."
- Brad Henry
Thirukural : Kanviduppazhithal - 7
உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விழைந்திழைந்து
வேண்டி அவர்க்கண்ட கண்.
மு.வ. உரை:
அன்று விரும்பி நெகிழ்ந்து காதலரைக் கண்ட கண்கள் இன்று உறக்கமில்லாத துன்பத்தால் வருந்தி வருந்திக் கண்ணீரும் அற்றுப் போகட்டும்.
கலைஞர் உரை:
அன்று, இழைந்து குழைந்து ஆசையுடன் அவரைக் கண்ட கண்களே! இன்று பிரிந்து சென்றுள்ள அவரை நினைத்துக் தூங்காமலும், துளிக் கண்ணீரும் அற்றுப்போகும் நிலையிலும் துன்பப்படுங்கள்.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
விரும்பி மகிழ்ந்து விடாமல் அன்று அவரைக் கண்ட கண்களின் உள் இருக்கும் கண்ணீர் எல்லாம் இன்று வருந்தி வருந்தி வற்றிப் போகட்டும்!
Translation:
Aching, aching, let those exhaust their stream, That melting, melting, that day gazed on him.
Explanation:
The eyes that became tender and gazed intently on him, may they suffer so much as to dry up the fountain of their tears.
Thirukural : Kanvidhuppazhithal - 7
உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விழைந்திழைந்து
வேண்டி அவர்க்கண்ட கண்.
மு.வ. உரை:
அன்று விரும்பி நெகிழ்ந்து காதலரைக் கண்ட கண்கள் இன்று உறக்கமில்லாத துன்பத்தால் வருந்தி வருந்திக் கண்ணீரும் அற்றுப் போகட்டும்.
கலைஞர் உரை:
அன்று, இழைந்து குழைந்து ஆசையுடன் அவரைக் கண்ட கண்களே! இன்று பிரிந்து சென்றுள்ள அவரை நினைத்துக் தூங்காமலும், துளிக் கண்ணீரும் அற்றுப்போகும் நிலையிலும் துன்பப்படுங்கள்.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
விரும்பி மகிழ்ந்து விடாமல் அன்று அவரைக் கண்ட கண்களின் உள் இருக்கும் கண்ணீர் எல்லாம் இன்று வருந்தி வருந்தி வற்றிப் போகட்டும்!
Explanation:
The eyes that became tender and gazed intently on him, may they suffer so much as to dry up the fountain of their tears.
A Thought for Today
"Be thankful for what you have; you'll end up having more. If you concentrate on what you don't have, you will never, ever have enough"
- Oprah Winfrey
Thought for Today
"As you go through life, you've got to see the valleys as well as the peaks."
- Neil Young
A Thought for Today
"Your visions will become clear only when you can look into your own heart. Who looks outside, dreams; who looks inside, awakes."
- Carl Jung
Thought for Today
"I finally know what distinguishes man from the other beasts: financial worries ."
- Jules Renard
Thirukural : Kanvithuopazhithal - 6
ஓஒ இனிதே எமக்கிந்நோய் செய்தகண்
தாஅம் இதற்பட் டது.
மு.வ. உரை:
எமக்கு இந்தக் காமநோயைஉண்டாக்கிய கண்கள், தாமும் இத்தகைய துன்பத்தைப்பட்டு வருந்துவது மிகவும் நல்லதே!
கலைஞர் உரை:
ஓ! என் காதல் நோய்க்குக் காரணமான கண்கள், என்னைப் போலவே வாடி வருந்துகின்றன. இது எனக்கு மகிழ்ச்சியே!
சாலமன் பாப்பையா உரை:
எனக்கு இந்தக் காதல் துன்பத்தைத் தந்த கண்கள் தாமும் தூங்காமல் அழுவது நன்றாகத்தான் இருக்கிறது.
Explanation:
The eyes that have given me this disease have themselves been seized with this (suffering). Oh! I am much delighted.
Thought for Today
"Thousands of candles can be lit from a single candle, and the life of the candle will not be shortened. Happiness never decreases by being shared."
- Buddha
A Thought for Today
"In terms of an identity, an identity reflects an individuality, by definition. And, if there is a quality present, it is recognizable and it can be named. If you can't name it, it means you don't recognize it."
- Robert Fripp
Thought for Today
We now know that memories are not fixed or frozen, like Proust's jars of preserves in a larder, but are transformed, disassembled, reassembled, and recategorized with every act of recollection.
-Oliver Sacks, neurologist and writer (b. 9 Jul 1933)
Thirukural : Kanviduppazhithal - 4
பெயலாற்றா நீருலந்த உண்கண் உயலாற்றா உய்வில்நோய் என்கண் நிறுத்து.
மு.வ. உரை:
என் கண்கள், தப்பிப் பிழைக்க முடியாத தீராத காமநோயை என்னிடத்தில் உண்டாக்கி நிறுத்திவிட்டு, தாமும் அழமுடியாமல் நீர் வறண்டு விட்டன.கலைஞர் உரை:தப்பிப் பிழைக்க முடியாத, தீராத காதல் நோயை எனக்குத் தருவதற்குக் காரணமான என் கண்கள், தாமும் அழ முடியாமல் வற்றிப் போய்விட்டன.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
மை தீட்டப்பட்ட இந்தக் கண்கள் நான் தப்பிக்கவும், வாழவும் முடியாத காதல் துன்பத்தை எனக்குத் தந்துவிட்டுத் தாமும் அழ முடியாமல் நீர் வற்றிப் போய்விட்டன.
Explanation:
These painted eyes have caused me a lasting mortal disease; and now they can weep no more, the tears having dried up.
Thirukural : Kanviduppazhithal - 3
கதுமெனத் தாநோக்கித் தாமே கலுழும்
இதுநகத் தக்க துடைத்து.
மு.வ. உரை:
அன்று காதலரைக் கண்கள் தாமே விரைந்து நோக்கி இன்று தாமே அழுகின்றன; இது நகைக்கத்தக்க தன்மை உடையது.
கலைஞர் உரை:
தாமாகவே பாய்ந்து சென்று அவரைப் பார்த்து மகிழ்ந்த கண்கள், இன்று தாமாகவே அழுகின்றன. இது நகைக்கத்தக்க ஒன்றாகும்.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
அன்றைக்கு அவரை வேகமாகப் பார்த்துவிட்டு, இன்றைக்குத் தனியாக இருந்து இந்தக் கண்கள் அழுவதைப் பார்த்தால் சிரிப்புத்தான் வருகிறது.
Explanation:
They themselves looked eagerly (on him) and now they weep. Is not this to be laughed at ?
Thought for Today
"Great services are not canceled by one act or by one single error."
- Benjamin Disraeli
Thirukural : Kanvidhuppazhithal - 2
தெரிந்துணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்துணராப்
பைதல் உழப்பது எவன்.
மு.வ. உரை:
ஆராய்ந்து உணராமல் அன்று நோக்கிக் காதல் கொண்ட கண்கள், இன்று அன்பு கொண்டு உணராமல் துன்பத்தால் வருந்துவது ஏன்?
கலைஞர் உரை:
விளைவுகளை உணராமல் மயங்கி நோக்கிய மைவிழிகள், இன்று, காதலரைப் பிரிந்ததால் துன்பமுறுவது தம்மால் தான் என அறியாமல் தவிப்பது ஏன்?
சாலமன் பாப்பையா உரை:
வரப்போவதை அறியாமல் அன்று அவரை எனக்குக் காட்டிய என் மை தீட்டப்பட்ட கண்கள், இன்று இது நம்மால் வந்தது; நாம்தாம் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணாமல் துன்பப்படுகின்றனவே எதற்காக?
Explanation:
The dyed eyes that (then) looked without foresight, why should they now endure sorrow, without feeling sharply (their own fault).
THOUGHT FOR TODAY
"A different language is a different vision of life."
-Federico Fellini, film director and writer (1920-1993)
A Thought for Today
"A book must be an axe for the frozen sea inside of us."
-Franz Kafka, novelist (3 Jul 1883-1924)
Thirukural : Kanvidhupazhithal - 1
கண்தாம் கலுழ்வ தெவன்கொலோ தண்டாநோய் தாம்காட்ட யாம்கண் டது.
மு.வ. உரை:
தீராத இக்காமநோய், கண்கள் காட்ட யாம் கண்டதால் விளைந்தது; அவ்வாறிருக்க, காட்டிய கண்கள், இன்று அன்பு கொண்டு உணராமல் துன்பத்தால் வருந்துவது ஏன்?
கலைஞர் உரை:
கண்கள் செய்த குற்றத்தால்தானே காதல் நோய் ஏற்பட்டது? அதே கண்கள் அந்தக் காதலரைக் காட்டுமாறு கேட்டு அழுவது ஏன்?
சாலமன் பாப்பையா உரை:
தணியாத காதல் துன்பத்தை நான் அறிந்ததே இந்தக் கண்கள் எனக்கு அவரைக் காட்டியதால்தானே? இப்போது அவரைக் காட்டு என என்னிடம் அழுவது எதற்கு?
Explanation:
As this incurable malady has been caused by my eyes which showed (him) to me, why should they now weep for (him).
Thought for Today
"So whenever a Western seeker reaches to an understanding that ego is the problem, he can easily dissolve it, more easily than any Eastern seeker."
- Osho
A Thought for Today
It is almost impossible to carry the torch of truth through a crowd without singeing somebody's beard.
-Georg Christoph Lichtenberg, scientist and philosopher (1 Jul 1742-1799)
Thirukural : Padarmelinthirangal - 4
காமக் கடல்மன்னும் உண்டே அதுநீந்தும்
ஏமப் புணைமன்னும் இல்.
மு.வ. உரை:
காமநோயாகிய கடல் இருக்கின்றது. ஆனால் அதை நீந்திக்கடந்து செல்வதற்கு வேண்டிய காவலான தோணியோ இல்லை.
கலைஞர் உரை:
காதல் கடல்போலச் சூழ்ந்துகொண்டு வருத்துகிறது. ஆனால் அதை நீந்திக் கடந்து செல்லப் பாதுகாப்பான தோணிதான் இல்லை.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
காதல் துன்பம், வெட்கம், இவ்விரண்டிலும் என்னுள் மிகுந்திருப்பது காதல் துன்பம் என்னும் கடலே; அதைக் கடக்கப் பாதுகாப்பான படகுதான் இல்லை.
Explanation:
There is indeed a flood of lust; but there is no raft of safety to cross it with.
Thought for Today
"The limits of the possible can only be defined by going beyond them into the impossible."
- Arthur C. Clarke
Thirukural: Padarmelinthirangal - 6
இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால்
துன்பம் அதனிற் பெரிது.
மு.வ. உரை:
காமம் மகிழ்விக்கும்போது அதன் இன்பம் கடல் போன்றது; அது வருத்தும்போது அதன் துன்பமோ கடலைவிடப் பெரியது.
கலைஞர் உரை:
காதல் இன்பம் கடல் போன்றது. காதலர் பிரிவு ஏற்படுத்தும் துன்பமோ, கடலைவிடப் பெரியது.
சாலமன் பாப்பையா உரை:
காதல் மகிழ்ச்சி கடல்போலப் பெரிது; ஆனால் பிரிவினால் அது துன்பம் செய்யத் தொடங்கிவிட்டால் அத்துன்பம் கடலைக் காட்டிலும் பெரிது.
Explanation:
The pleasure of lust is (as great as) the sea; but the pain of lust is far greater.